Negatieve kind-ervaringen, ook wel trauma of emotionele verwaarlozing genoemd, kan grote gevolgen hebben op latere leeftijd:
- negatief zelfbeeld
- verlatingsangst
- het gevoel hebben dat je er niet toe doet
- blokkade in je spraak
- perfectionistisch
- waardering zoeken bij anderen
- verslavingsproblemen
- controle willen houden
- last van overweldigende emoties
- moeite met het aangaan van vriendschappen
- problemen in je relatie
- overdreven zelf-kritisch
- kans op burn-out
Negatieve kind-ervaringen zijn ingrijpende gebeurtenissen die zijn gebeurd in de kindertijd. Er is hierbij een gemis aan veiligheid en geborgenheid. Je kunt denken aan emotionele verwaarlozing, het opgroeien in een gezin waar een ouder psychische problemen had, het zien van huiselijk geweld, scheiding van geliefde personen of gepest worden. Wanneer er niet genoeg of geen beschermende of positieve factoren of ervaringen waren, bijvoorbeeld een lieve tante die je het gevoel gaf veilig te zijn en dat je er te doet, dan kunnen deze negatieve kind-ervaringen tot problemen leiden in de (jonge) volwassenheid.
Veiligheid is voor een kind een van de basisbehoeften om tot een gezonde volwassene op te groeien en is van grote invloed op ons brein en zenuwstelsel. Wanneer een kind zich onveilig voelt en het gevoel heeft opgedaan dat er niet toe te doen, dan worden je emotionele brein (amygdala en limbisch systeem) en autonome zenuwstelsel alert op gevaar en afwijzing. Dit gaat geheel automatisch en onbewust. Dit in tegenstelling tot ons intelligente denken, de prefrontale cortex. Deze wordt echter uitgeschakeld wanneer het emotionele brein gevaar heeft gesignaleerd. Of eigenlijk…gevaar heeft geïnterpreteerd. Want de onveiligheid was toen, en niet nu.
Dat is waar we in therapie aan werken:
- het leren begrijpen van lichamelijke reacties en emoties
- herstel van de connectie tussen lichaam en brein
- verwerken van nare gebeurtenissen in het verleden
- versterken van je gezonde volwassene